casus (zn):
cas(nl) —.
(el) γραμματική.
(de) Linguistik: grammatischer Fall, Deklinationsform, Beugungsform, grammatische Kategorie der Deklination.
(de) bildungssprachlich, selten: Vorfall, Geschehen, Begebenheit, Erscheinung, Vorkommnis.
(en) mode of inflection of a word.
(fi) yksi nominien ja nominaalimuotojen taivutuskategorioista.
(lt) lt.
(lt) lt.
(sv) böjningskategori.
(zh) 一種語法範疇., exemple(nl) —., cas grammatical(en) mode of inflection of a word.
(fi) yksi nominien ja nominaalimuotojen taivutuskategorioista.
(zh) 一種語法範疇., événement(de) Linguistik: grammatischer Fall, Deklinationsform, Beugungsform, grammatische Kategorie der Deklination.
(de) bildungssprachlich, selten: Vorfall, Geschehen, Begebenheit, Erscheinung, Vorkommnis., baisse(el) γραμματική.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com