Met vertrouwen iets aan iemand ter bewaring of verzorging overgeven. Aan vertrouwen is, behalve als verl. dlw. aanvertrouwd in aanvertrouwd goed, weinig in gebruik. Toevertrouwen is het meest gebruikelijke woord. Wordt aan aanbetrouwen, dat overigens minder gewoon is, boven toevertrouwen in enkele gevallen de voorkeur gegeven, dan is dit, omdat men aan aanbetrouwen eene sterkere beteekenis verbindt dan aan toevertrouwen. Bij aanbetrouwen let men meer op het gevoel dat men voor het afgestane koestert, bij toevertrouwen meer op het vertrouwen op den persoon. De hem aanbetrouwde kinderen waren hem dierbaar als zijn eigen. De kassier vluchtte met alle gelden, welke de goedgeloovige oudjes hem toevertrouwd hadden.