außergewöhnlich (bn):
uitzonderlijk(de) —.
(en) superior due to exception or rarity.
(en) forming an exception.
(fr) Exceptionnel, original.
(fr) Qui est en dehors de l’ordinaire..
(fr) Qui est relatif à une exception.., buitengewoon(de) —.
(en) superior due to exception or rarity.
(en) forming an exception.
(en) not ordinary.
(pl) —., ongebruikelijk(de) —., schitterend(de) —., exceptioneel(en) superior due to exception or rarity.
(en) forming an exception., bijzonder(sv) inte vanlig., enig(pl) —., episch(en) extraordinary., flagrant(en) conspicuous, exceptional, outstanding., indrukwekkend(en) that astounds or astound., ongehoord(en) conspicuous, exceptional, outstanding., ongewoon(sv) inte vanlig., speciaal(pl) —., uniek(pl) —., verbijsterend(en) that astounds or astound.
außergewöhnlich (bw):
buitengewoon(en) unusual, remarkable or exceptional degree., enorm(en) surpassingly, greatly., extreem(en) surpassingly, greatly., speciaal(en) in a special manner.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com