esencial (bn):
essentieel(de) wesentlich, zum Wesen (einer Sache) gehörig.
(en) necessary.
(en) —., nodig(en) necessary.
(en) —., noodzakelijk(en) necessary.
(en) —., onmisbaar(en) necessary.
(en) —., onontbeerlijk(en) necessary.
(en) —., wezenlijk(en) necessary.
(en) —., belangrijk(de) den größten Anteil ausmachend., hoofdzakelijk(de) den Kern einer Sache betreffend; eine feste Bedeutung im juristischem Gebrauch., principieel(de) auf der Grundlage eines Prinzips.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com