irrefutable (bn):
onweerlegbaar(en) undeniable, unable to be disproved.
(fr) Qu’on ne peut contredire., onherroepelijk(en) law: precluding debate or expostulation; not admitting of question or appeal., onmiskenbaar(pl) —., onomstotelijk(en) not disputable., onverbiddelijk(en) law: precluding debate or expostulation; not admitting of question or appeal., overtuigend(en) forcefully persuasive., zonder verhaal(en) law: precluding debate or expostulation; not admitting of question or appeal.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com