top (zn):
sommet(de) Geografie: höchste Stelle eines Berges oder eines Gebirgszuges.
(de) Botanik: Baumspitze, oberster Teil des Baumes.
(de) der höchste Punkt eines Berges.
(en) highest point of a hill, mountain, or similar geographical feature.
(en) highest point in a plane or solid figure.
(en) moment of greatest success, expansion, etc.
(en) highest or greatest part.
(pl) —.
(sv) högsta punkten, spetsigt föremål, det bästa.
(pl) —., cime(de) Botanik: Baumspitze, oberster Teil des Baumes.
(de) der höchste Punkt eines Berges.
(en) highest point.
(sv) /området kring/ högsta punkten på (en del av) ett berg., apex(en) moment of greatest success, expansion, etc.
(en) highest or greatest part.
(en) highest point in a plane or solid figure., apogée(en) highest or greatest part.
(en) moment of greatest success, expansion, etc.
(en) highest point in a plane or solid figure., clef(en) highest part of an arch., crête(en) summit of a hill or mountain ridge., faîte de l’arbre(de) Botanik: Baumspitze, oberster Teil des Baumes., haut d’un arbre(de) Botanik: Baumspitze, oberster Teil des Baumes.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com
Dankzij donaties zie je op deze en volgende pagina's geen advertenties.
Wist je dat synoniemen.net een eenmansproject is? Door te doneren help je bij het voortbestaan en om advertenties hier helemaal overbodig te maken.