infirmatie (zn):
vernietiging(nl) —.
(nl) (juridisch) (verouderd) uitspraak of rechtshandeling waarbij een eerdere uitspraak of rechtshandeling buiten werking wordt gesteld., weerlegging(nl) —.
(nl) (filosofie) (verouderd) bewijsvoering die de onjuistheid van een redenering aantoont., ontkrachting(nl) (juridisch) (verouderd) uitspraak of rechtshandeling waarbij een eerdere uitspraak of rechtshandeling buiten werking wordt gesteld., marasmus(de) —.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com