plosief (zn):
occlusief(nl) (taalkunde) een medeklinker die geproduceerd wordt met een volledige obstructie ergens in het spraakkanaal.
(en) consonant.
(zh) 一種輔音., plofklank(nl) (taalkunde) een medeklinker die geproduceerd wordt met een volledige obstructie ergens in het spraakkanaal.
(en) consonant.
(zh) 一種輔音.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com