dent (ww):
blutsen(en) —., deuk(en) —., deuken(en) —., indeuken(en) —., krijgen(en) —.
dent (zn):
deuk(en) —.
(de) durch mechanische Einwirkung entstandene Vertiefung., bluts(en) —., buts(en) —., vlek(fr) Ce qui blesse l’honneur, la réputation.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com