getuige

als woordenboektrefwoord:

getuige:
m. en v. (-n), iem. die getuigenis aflegt.

als trefwoord met bijbehorende synoniemen:

getuige (zn) :
getuigenis, getuigschrift
getuige (zn) :
toeschouwer
getuige (vz) :
blijkens

als synoniem van een ander trefwoord:

toeschouwer (zn) :
getuige, omstander

woordverbanden van ‘getuige’ grafisch weergegeven

in Keur van Nederlandsche Synoniemen (1922):

getuige, zegsman

De persoon, die de bewering van een ander bevestigt.

Getuige is hij, die bij het voorval tegenwoordig was, en dus het beweerde heeft gezien of gehoord. Zegsman onderstelt, dat wij voor de waarheid van het beweerde zelf niet kunnen instaan, maar ons beroepen op den persoon, die het ons verzekerd heeft.

bij andere sites:

synoniemen-sites:
algemene woordenboeken:
oorsprong:
zinsverband en voorbeeldzinnen:
vertalen:
naar het
overige:

debug info: 0.003 c