Het zich ontdoen van kleedingstukken of sieraden. Afleggen verschilt hierin van afdoen, dat het onderstelt dat het afdoen met zorg geschiedt, en dat het afgedane behoorlijk wordt weggelegd. Bij uitbreiding ook: voor goed ter zijde leggen, om het niet weer aan te doen. Figuurlijk wordt het ook gebezigd van hoedanigheden, gezindheden, enz. Zijne kroon afleggen; wrok, haat, angst, rouw, droefheid afleggen. Afwerpen staat tegenover aandoen; uitschieten en uittrekken tegenover aanschieten en aantrekken; zie bij aandoen.

Zich van een last ontdoen. Overdrachtelijk worden beide woorden gebezigd in den zin van zich van dienstbaarheid of afhankelijkheid bevrijden. Afschudden is sterker dan afwerpen, daar het insluit, dat voor de bevrijding inspanning noodig is. Op het bericht van Napoleons beslissende nederlaag bij Leipzig maakten alle door hem geknevelde volken zich gereed het juk der dienstbaarheid af te schudden. Zij wierpen het Spaansche juk af en maakten gemeene zaak met de opstandelingen.