top (zn):
The upper part of anything
bovendeel, bovengedeelte, bovenkant, bovenste, bovenstuk, bovenzijde, kopstuk
top (zn):
The highest or uppermost side of anything
bovenkant
top (zn):
The top or extreme point of something (usually a mountain or hill)
bergtop, piek, apex, kruin, top
top (zn):
The highest level or degree attainable; the highest stage of development
overtreffende trap, spits, hoogtepunt, toppunt, top
top (zn):
A conical child's plaything tapering to a steel point on which it can be made to spin
deksel, bovenkleding, draaitol, tol
top (zn):
Covering for a hole (especially a hole in the top of a container)
inkom
top (ww):
Be superior or better than some standard
ontstijgen, overstijgen, overstralen, overtreffen, overvleugelen, uitsteken, uitstijgen, verbeteren, voorbijstreven
top (ww):
Be ahead of others; be the first
aanvoeren, vooroplopen, leiden
top (ww):
Cut the top off
aftoppen, toppen
top (ww):
Be the culminating event
bekronen
Via: Ensyns.nl
top (zn):
topje(en) —.
(fr) vêtement couvrant le haut du corps.
(fr) sommet.
(sv) blus.
(sv) högsta punkten, spetsigt föremål, det bästa., bovenkant(en) —.
(en) —.
(lt) lt., deksel(en) —.
(fi) pöytälevy.
(fi) astian tai laatikon suljin., bovenkleding(en) —., top(de) Höhepunkt einer Leistung, eines Vorgangs oder einer Emotion.
(de) veraltende Bedeutung, landschaftlich: Spitze eines Baumes.
(de) Geografie: höchste Stelle eines Berges oder eines Gebirgszuges.
(fr) vêtement couvrant le haut du corps.
(fr) sommet.
(sv) blus.
(sv) högsta punkten, spetsigt föremål, det bästa.
(pl) —., kroon(fr) vêtement couvrant le haut du corps.
(fr) sommet., kruin(fr) vêtement couvrant le haut du corps.
(fr) sommet., summum(fi) alansa paras.
(fi) korkein kohta., tol(fr) Jouet qu’on fait tourner sur la pointe en lui imprimant un mouvement de rotation.
(pl) —., dak(ja) ; 建物の上部を覆う構造物., draaitol(ja) 独楽., mars(de) auf Segelschiffen am oberen Ende des Untermastes befindliche Plattform, auf der die Marsstenge befestigt ist., uiteinde(tr) uç., voorkant(tr) uç.
top (ww):
uitmunten(en) —., van kant maken(en) —., afknotten(fr) Retrancher un membre du corps., onthoofden(de) transitiv: jemandem (meist zur Exekution) den Kopf abtrennen., verminken(fr) Retrancher un membre du corps.
top (bn):
top-(en) —.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com