duikelen
als woordenboektrefwoord:
- duikelen:
- (geduikeld), over het hoofd tuimelen; afgewezen worden bij een examen.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen:
- duikelen (ww) :
- rollen, tuimelen, buitelen
- duikelen (ww) :
- dalen, zakken, kelderen
- duikelen (ww) :
- vallen, duvelen
als synoniem van een ander trefwoord:
- vallen (ww) :
- omvallen, struikelen, rollen, glippen, smakken, tuimelen, instorten, storten, flikkeren, donderen, uitglijden, onderuit gaan, ploffen, duikelen, kletteren, kieperen, kwakken, buitelen, plonzen, sodemieteren, kukelen, lazeren, mieteren, duvelen
- tuimelen (ww) :
- struikelen, rollen, vallen, omrollen, duikelen, kieperen, buitelen, sodemieteren, kukelen, kikkeren
- buitelen (ww) :
- vallen, tuimelen, dartelen, koprollen, duikelen, rollebollen
- rollen (ww) :
- draaien, wentelen, duikelen, buitelen, rondwentelen
woordverbanden van ‘duikelen’ grafisch weergegeven
in het Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908):
Buitelen wordt thans vooral gezegd van spelende jongens die voor- of achterover hals over kop omdraaien, zoodat zij weer op hun voeten terecht komen. Kopje buitelen. Bij uitbreiding met eene bepaling van richting beteekent het, al buitelende vallen: De twee matrozen buitelden al vechtend in de gracht. Duikelen zegt men vooral van kunstenmakers, die met het hoofd voor- of achterover eene omwenteling met het lichaam maken. Buitelen en duikelen worden echter door elkaar gebruikt; in de eene streek is duikelen, in de andere buitelen meer gewoon.
in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 1, blz. 421:
woorden met een verwante vorm:
bij andere sites:
debug info: 0.0034 c
