mond
als woordenboektrefwoord:
- mond:
- m. (-en), lichaamsdeel; opening ; monding.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen:
- mond (zn) :
- wafel, kaak, bek, scheur, snuit, klep, mondholte, snavel, smoel, muil, laadklep, kwebbel, waffel, smikkel, snater, bakkes, tater, kakement, moel, toot
- mond (zn) :
- opening, ingang, brievenbus, gleuf, toegang, inwerpopening
- mond (zn) :
- monding, zeegat
als synoniem van een ander trefwoord:
- opening (zn) :
- split, mond, ontsluiting, spleet, holte, gaatje, uitlaat, gat, gleuf, monding, hiaat, bres, leemte, gaping
- toegang (zn) :
- poort, mond, deur, deuropening, oprit, oprijlaan, portaal, inrit, toegangspoort, toegangsdeur
- bek (zn) :
- mond, snuit, smoel, muil, waffel, smikkel, melis, toot
- smoel (zn) :
- mond, bek, smoelwerk, smikkel, bakkes, melis, toot
- muil (zn) :
- mond, kaak, bek, snuit, smoel, smikkel, toot
- toot (zn) :
- mond, bek, gezicht, smoel, muil
- kaak (zn) :
- mond, bek, muil, kinnebak
- kwebbel (zn) :
- mond, waffel, snater
- snavel (zn) :
- mond, bek, sneb, neb
- scheur (zn) :
- mond, smoel, muil
- stoma (zn) :
- mond, huidmondje
- babbel (zn) :
- mond, snater
- snater (zn) :
- mond, smoel
- ratel (zn) :
- mond
woordverbanden van ‘mond’ grafisch weergegeven
in het Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908):
Het orgaan, Waardoor het voedsel wordt opgenomen en geluid kan worden voortgebracht. Mond heet het uitsluitend bij den mensch. Bek is de gemeenschappelijke naam, dien het bij dieren draagt. Bij dieren met spits toeloopende bekken, dus inzonderheid bij de vogels, noemt men het neb, sneb en snavel; bij verscheurende dieren en in 't algemeen bij dieren, die een grooten bek hebben, muil. De voormuil van varkens, enz. en het voorste gedeelte van den muil des olifants heeten snuit. In minachtenden zin gebruikt men voor mond in minder gekuischte taal het woord smoel, als ook het woord snoet.
in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 1, blz. 256:
woorden met een verwante vorm:
bij andere sites:
debug info: 0.0034 c
