klinken

als woordenboektrefwoord:

klinken:

(klonk, geklonken), weergalmen ; luiden; door kloppen vastslaan.

als trefwoord met bijbehorende synoniemen:

klinken (ww) :

hoorbaar zijn, luiden, opklinken, rinkelen, schallen, schetteren, weerklinken

klinken (ww) :

nagelen, spijkeren, vastklinken, vastnagelen, vastspijkeren

klinken (ww) :

aandoen, lijken, toeschijnen, voorkomen

klinken (ww) :

drinken, proosten, toosten

klinken (ww) :

beieren, galmen, luiden

klinken (ww) :

vastsmeden

als synoniem van een ander trefwoord:

lijken (ww) :

aandoen, aanvoelen, eruitzien, klinken, ogen, ruiken, toelijken, voelen, voorkomen

gaan (ww) :

aanslaan, afgaan, aflopen, beieren, bellen, klinken, klingelen, rinkelen, luiden

aanstoten (ww) :

aanduwen, duwen, klinken, porren, proosten

slaan (ww) :

beieren, klinken, luiden

proosten (ww) :

aanstoten, klinken

luiden (ww) :

klinken, schallen

in Charivarius' Een Ander Woord (1945):

in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 2, blz. 309:

woorden met een verwante vorm:

bij andere sites: