stilte

als woordenboektrefwoord:

stilte:
v. rust, kalmte.

als trefwoord met bijbehorende synoniemen:

stilte (zn) :
bedaardheid, geluidloosheid, gerustheid, geslotenheid, kalmte, onmededeelzaamheid, rust, sereniteit, stilheid, stilzwijgen, stilzwijgendheid, vrede, vredigheid, zwijgen, zwijgzaamheid

als synoniem van een ander trefwoord:

rust (zn) :
gemoedsrust, gerustheid, geruststelling, kalmte, rustigheid, sereniteit, stilheid, stilte, verademing, vrede, vredigheid, zielenrust, zielsrust
zwijgen (zn) :
het zwijgen ertoe doen, stilte, stilzwijgen, stilzwijgendheid, stommetje spelen, verstommen, zwijgzaamheid
bedaardheid (zn) :
bezadigdheid, gelatenheid, gematigdheid, kalmte, nuchterheid, stilte
kalmte (zn) :
rust, sereniteit, stilte
eenzaamheid (zn) :
stilte, verlatenheid
stil (tw) :
koest, mondje dicht, st, stilte, tut tut, zwijg

woordverbanden van ‘stilte’ grafisch weergegeven

in Charivarius' Een Ander Woord (1945):

in Keur van Nederlandsche Synoniemen (1922):

rust, stilte

Zonder beweging of geluid.

Rust is de toestand, die intreedt, als een beweging of werking ophoudt; stilte is de toestand na 't ophouden van een heftige, van geluiden vergezeld gaande beweging, of wel: de afwezigheid van elk geluid. Vergelijk: Een welverdiende rust. Een rollend lichaam komt eindelijk tot rust. De stilte na den storm. De stilte des grafs (des doods).

in de lijst met antoniemen (woorden met een tegengestelde betekenis):

stilte
heibel, herrie, kabaal, lawaai, leven, rumoer

zie ook:

bij andere sites:

synoniemen-sites:
algemene woordenboeken:
oorsprong:
zinsverband en voorbeeldzinnen:
vertalen:
naar het
overige:

debug info: 0.0032 c