stilte
als woordenboektrefwoord:
- stilte:
- v. rust, kalmte.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen:
- stilte (zn) :
- bedaardheid, geluidloosheid, gerustheid, geslotenheid, kalmte, onmededeelzaamheid, rust, sereniteit, stilheid, stilzwijgen, stilzwijgendheid, vrede, vredigheid, zwijgen, zwijgzaamheid
als synoniem van een ander trefwoord:
- rust (zn) :
- gemoedsrust, gerustheid, geruststelling, kalmte, rustigheid, sereniteit, stilheid, stilte, verademing, vrede, vredigheid, zielenrust, zielsrust
- zwijgen (zn) :
- het zwijgen ertoe doen, stilte, stilzwijgen, stilzwijgendheid, stommetje spelen, verstommen, zwijgzaamheid
- bedaardheid (zn) :
- bezadigdheid, gelatenheid, gematigdheid, kalmte, nuchterheid, stilte
- kalmte (zn) :
- rust, sereniteit, stilte
- eenzaamheid (zn) :
- stilte, verlatenheid
- stil (tw) :
- koest, mondje dicht, st, stilte, tut tut, zwijg
woordverbanden van ‘stilte’ grafisch weergegeven
in Charivarius' Een Ander Woord (1945):
- rust:
- gerustheid, kalmte, stilte, vrede, orde
in Keur van Nederlandsche Synoniemen (1922):
rust, stilte
Zonder beweging of geluid.
Rust is de toestand, die intreedt, als een beweging of werking ophoudt; stilte is de toestand na 't ophouden van een heftige, van geluiden vergezeld gaande beweging, of wel: de afwezigheid van elk geluid. Vergelijk: Een welverdiende rust. Een rollend lichaam komt eindelijk tot rust. — De stilte na den storm. — De stilte des grafs (des doods).
in de lijst met antoniemen (woorden met een tegengestelde betekenis):
zie ook:
bij andere sites:
synoniemen-sites:
algemene woordenboeken:
oorsprong:
zinsverband en voorbeeldzinnen:
overige:
debug info: 0.0032 c
