Synoniemen.net

head (zn):
Oral stimulation of the genitals
orale seks

head (zn):
A membrane that is stretched taut over a drum
trommelvel

head (zn):
A projection out from one end
kop

head (zn):
The upper part of the human body or the front part of the body in animals; contains the face and brains
baas, leider, op uw plaatsen, klaar, af!, hoofd, bazin

head (zn):
That which is responsible for one's thoughts, feelings, and conscious brain functions; the seat of the faculty of reason
geest, nous, denkvermogen, psyche, rede, brein

head (zn):
A line of text serving to indicate what the passage below it is about
hoofdje, kop, opschrift, tas

head (zn):
The subject matter at issue
kwestie, probleem, vraag, vraagstuk

head (zn):
The part in the front or nearest the viewer
kop

head (zn):
The top of something
hoofd

head (zn):
A rounded compact mass
kraag, manchet, schuimkraag

head (zn):
A natural elevation (especially a rocky one that juts out into the sea)
hoek, kaap, landpunt

head (zn):
A user of (usually soft) drugs
hoofdmeester

head (zn):
A person who is in charge
bestuurder, schoolhoofd, rector, directeur, leider, chef, hoofd, ouwe

head (zn):
A dense cluster of flowers or foliage
krop

head (ww):
Be in charge of
aanvoeren, leiden

head (ww):
Be the first or leading member of (a group) and excel
kop op

Via: Ensyns.nl

head (zn):
hoofd(en) —.
(en) —.
(en) —.
(de) Anatomie: oberster beziehungsweise vorderster Körperteil eines Menschen oder Tieres.
(de) Biologie: Wuchsform von Gemüsepflanzen wie dem Kohl.
(de) Ende eines Werkzeuges wie eines Hammers oder Schlägels.
(de) stumpfes Ende von Nägeln, Schrauben, Nadeln.
(de) das oberste Mitglied einer Organisation.
(de) runder Teil einer Note in der Musik.
(de) Seemannssprache: oberster Teil eines dreieckigen Segels.
(ca) Cervell.
(ca) Pilota basca: part més ampla d'una eina.
(ca) Golf: part final d'un bastó.
(ca) Part superior del cos d'un animal.
(el) τμήμα ζώντος οργανισμού.
(de) —.
(de) —.
(es) —.
(fi) vartalon osa.
(fr) Qui est à la tête d’un corps, d’une assemblée, qui y a le premier rang et la principale autorité.
(lt) lt.
(it) {{Term|anatomia|it}} parte del corpo.
(no) kroppsdel over halsen.
(no) leder.
(sv) kroppsdel.
(sv) översta eller yttersta delen; huvudliknande föremål.
(ru) животное или птица как единица счёта или учёта.
(ru) часть тела.
(tr) baş.
(tr) anatomi.
(pl) —., kop(en) —.
(en) —.
(de) Seemannssprache: oberster Teil eines dreieckigen Segels.
(de) stumpfes Ende von Nägeln, Schrauben, Nadeln.
(de) Ende eines Werkzeuges wie eines Hammers oder Schlägels.
(de) das oberste Mitglied einer Organisation.
(de) runder Teil einer Note in der Musik.
(de) Anatomie: oberster beziehungsweise vorderster Körperteil eines Menschen oder Tieres.
(de) Biologie: Wuchsform von Gemüsepflanzen wie dem Kohl.
(lt) lt.
(it) {{Term|anatomia|it}} parte del corpo.
(ru) животное или птица как единица счёта или учёта.
(ru) часть тела.
(tr) baş.
(tr) anatomi.
(pl) —., baas(en) —.
(ca) Persona que mana o dirigeix.
(ca) Persona que mana o dirigeix.
(fr) Qui est à la tête d’un corps, d’une assemblée, qui y a le premier rang et la principale autorité., leider(en) —.
(de) —.
(de) —.
(fr) Qui est à la tête d’un corps, d’une assemblée, qui y a le premier rang et la principale autorité., chef(en) —.
(de) —.
(de) —., bazin(en) —., cheffin(en) —., hoofd (geven)(en) —., hoofdmeester(en) —., krop(en) —., leidster(en) —., schuim(en) —., bestuurder(de) —.
(de) —., aanvoerder(fr) Qui est à la tête d’un corps, d’une assemblée, qui y a le premier rang et la principale autorité., hoofdeinde(fr) Tête du lit., hoofding(fr) Ce qui est écrit en tête., hoofdje(de) Botanik: eine Form des Blütenstandes., korfje(de) Botanik: Blütenstand der Korbblütler., opperhoofd(fr) Qui est à la tête d’un corps, d’une assemblée, qui y a le premier rang et la principale autorité., titel(fr) Ce qui est écrit en tête.

head (ww):
leiden(en) —.
(fi) auttaa jhk tiettyyn paikkaan., onderweg zijn (naar)(en) —., op weg zijn (naar/richting)(en) —., zich begeven (naar/richting)(en) —., aanvoeren(en) —., koppen(de) transitiv: mit dem Kopf stoßen.
(no) Innen sport, bruke hodet til å styre ballen.
(sv) stöta till boll.
(pt) —., helpen(fi) auttaa jhk tiettyyn paikkaan., knikken(no) Innen sport, bruke hodet til å styre ballen.

head (bn):
hoofd(en) —.

cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken