wortel

als woordenboektrefwoord:

wortel:
m. (-s, -en), onderste gedeelte der planten.
wortel:
m. (-s, -en), moesgewas ; voedergewas.
wortel:
m. (-s), onderste gedeelte van iets: wortels der tanden, der haren.
wortel:
m. (-s), oorsprong van een woord.
wortel:
m. (-s), de wortel van een getal, één der gelijke factoren.

als trefwoord met bijbehorende synoniemen:

wortel (zn) :
bron, oorzaak, basis, oorsprong
wortel (zn) :
peen, pee
wortel (zn) :
radix

als synoniem van een ander trefwoord:

oorsprong (zn) :
bron, geboorte, zaad, beginsel, begin, wortel, stam, grondslag, kiem, ontstaan, aanvang, ader, bakermat, genesis, wording
origine (zn) :
bron, afkomst, wortel, stam, herkomst, oorsprong, kiem, komaf, afstamming
bron (zn) :
oorzaak, begin, wortel, stam, oorsprong, kiem, origine
begin (zn) :
bron, wortel, stam, oorsprong, origine
kiem (zn) :
haard, wortel, oorsprong
oorzaak (zn) :
bron, wortel, oorsprong
pee (zn) :
wortel, peen

woordverbanden van ‘wortel’ grafisch weergegeven

in Charivarius' Een Ander Woord (1945):

bij andere sites:

synoniemen-sites:
algemene woordenboeken:
oorsprong:
woordcombinaties:
zinsverband en voorbeeldzinnen:
vertalen:
naar het
overige:

debug info: 0.0018 c