bleek
als woordenboektrefwoord:
- bleek:
- v. (bleken), grasveld, inz. waar men linnen enz. bleekt.
- bleek:
- bn. (bleker, -st), witachtig ; mat.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen:
- bleek (bn) :
- betrokken, licht, kleurloos, flauw, wit, zwak, witjes, dof, pips, bescheten, flets, vaal, witachtig, verschoten, fleps
- bleek (bn) :
- spierwit, lijkbleek, witjes, krijtwit, wasbleek, weggetrokken
- bleek (bn) :
- bleekveld
als synoniem van een ander trefwoord:
- flets (bn) :
- bleekjes, mat, ongezond, flauw, zwak, bleek, slap, witjes, dof, verlept, pips, wee, iel, vaal, wit weggetrokken, verschoten, fleps, zwemmerig
- flauw (bn) :
- kinderachtig, week, mat, vaag, zwak, krachteloos, bleek, slap, wee, flets, vaal, weeïg, bangelijk, fleps
- vaal (bn) :
- verkleurd, verbleekt, kleurloos, bleek, grauw, dof, flets, verschoten, fleps, groezig
- licht (bn) :
- zonnig, verlicht, helder, bleek, klaar, lumineus
- pips (bn) :
- betrokken, lusteloos, mat, bleek, witjes, flets
- wit (zn) :
- blanco, blank, bleek
woordverbanden van ‘bleek’ grafisch weergegeven
in Charivarius' Een Ander Woord (1945):
in het Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908):
Wit noemt men een voorwerp, door welks oppervlakte alle lichtstralen worden teruggekaatst; bleek hetgeen niet hoog van kleur is, en wat het witte nadert. Een wit paard, witte sneeuw, eene bleeke kleur, bleeke inkt, een bleek gelaat. Blank wordt enkel gebezigd van eene gladde, blinkende oppervlakte. Van de huid van mcnschen of dieren gezegd, is het 't tegenovergestelde van donker, bruin of geel. De blanken. Blank als zilver. Een blank zwaard. De velden staan blank. Figuurlijk heeft blank de beteekenis van rein, oprecht. Een blank gemoed.
in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 1, blz. 374:
woorden met een verwante vorm:
bij andere sites:
debug info: 0.0038 c
