Het eerste duidt eene daad aan, het tweede een begrip. Eene afdwaling, is de afwijking van het goede pad, het koesteren van een dwaalbegrip en, daaruit voortvloeiend, het plegen eener verkeerde daad, het doen eener zonde. In zooverre dus synoniem met zonde. Breng hem zacht zijne afdwaling onder het oog en hij zal tot inkeer komen. Eene dwaling daarentegen is eene gedachte, die met de waarheid in strijd is, een dwaalbegrip, en derhalve geen daad. Het was eene dwaling, dat men dacht, dat de aarde het middelpunt van het heelal was. Doling wordt vooral gebezigd van iets dat zedelijk verkeerd geacht wordt. Het gebruik van dit woord is tot den deftigen stijl beperkt.

Misvatting is eene verkeerde opvatting, die zoo zij blijft bestaan, tot een misverstand, kan leiden. Dwaling is een verkeerd begrip, dat wij ons van de eene of andere zaak gevormd hebben. Abuis, dat aan het Fransch ontleend is, beteekende oorspronkelijk eene misleiding, thans eene dwaling, eene vergissing; het is eene zachte uitdrukking om eene meening of behandeling als onwaar, onjuist of verkeerd te kenmerken. Eene vergissing is eene onjuiste gissing, waarbij men te goeder trouw was; eene daadr, die het gevolg eener onjuiste meening was, wordt ook eene vergissing genoemd. Hij begin eene leelijke vergissing door mijn hoed mede te nemen. Hij herstelde spoedig zijn abuis. Voor mij zou het abuis niet nadeelig geweest zijn, want zijn hoed was beter dan de mijne. Een wanbegrip is meer dan een verkeerd begrip; het is schadelijk tevens. De voorstelling, die sommige menschen zich van de godheid vormen als een wraakzuchtig wezen, is een wanbegrip. Vooroordeel is eene meening, die men omhelsd heeft, zonder dat zij op voldoende gronden rust, en die het juiste verder denken verhindert. Misrekening noemt men het falen eener berekening. Dat hij niet tot die betrekking benoemd is, is voor hem eene geduchte misrekening. Vooroordeelen zijn gevaarlijker clan dwalingen, want dwalen onderstelt onderzoek, en voor voortgezet onderzoek moet zelfs de meest hardnekkige dwaling eindelijk wijken. De volwassene behoort de vooroordeelen zijner jeugd af te leggen; wanneer hij echter beweert in geene dwalingen te vervallen, dan is hij zeker bevooroordeeld.