ruig

als woordenboektrefwoord:

ruig:

bn. (-er, -st), harig; ruw; (fig.) onbeschaafd.

als trefwoord met bijbehorende synoniemen:

ruig (bn) :

behaard, borstelig, harig, pluizig, wollig

ruig (bn) :

grof, oneffen, ongelijk, ruw

ruig (bn) :

lomp, wild, woest

als synoniem van een ander trefwoord:

wild (bn) :

baldadig, bout, dol, driftig, onbeheerst, onbeschaafd, onbesuisd, onbeteugeld, ongeregeld, ongetemd, onstuimig, ruig, ruw, stormachtig, vurig, woest

grof (bn) :

cru, frank, gemeen, lomp, onbehouwen, onbeleefd, onbeschaafd, onbeschoft, onfatsoenlijk, ongezouten, platvloers, rauw, ruig, ruw, vrank, vulgair

ruw (bn) :

ecru, getand, grof, hard, hobbelig, kriebelig, oneffen, ongelijk, onzacht, ruig, schraal, stroef, zoor

harig (bn) :

behaard, borstelig, ruig

ruw (bn) :

borstelig, harig, ruig

woordverbanden van ‘ruig’ grafisch weergegeven

in Charivarius' Een Ander Woord (1945):

in het Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908):

in Nederduitsche synonymen (1836), band 1, blz. 88:

in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 3, blz. 142:

in de lijst met antoniemen (woorden met een tegengestelde betekenis):

ruig ≠

bedaard, effen, egaal, gelijk, glad, kalm, ontspannen, rustig, vlak

bij andere sites: