Het uitspreken van eene meening of eene gedachte over een punt, waarvan sprake is, of wel de woorden, waarin de meening is uitgedrukt. Bij opmerking wordt meer dan bij aanmerking de eigen vinding van den spreker op den voorgrond gesteld. Eene juiste opmerking is het gevolg van scherpzinnigheid, eene juiste aanmerking het gevolg van gezond oordeel. Uwe aanmerking is zeer gegrond. Dat is eene snuggere opmerking. Aanmerking heeft allengs een ongunstigen zin aangenomen en beteekent veelal het uitspreken van een afkeurend oordeel. In deze opvatting is het sterker dan bedenking, dat meer het opperen van een bezwaar te kennen geeft, hetwelk misschien voor oplossing vatbaar is. Bedenking is ook de zachtere uitdrukking voor een zwakke tegenwerping d. i. de meening, die men in een dispuut of debat tegenover die van een ander stelt. Maak geene bedenkingen noch tegenwerpingen: ik verander niets in mijne plannen te uwen opzichte. (Bemerking, gebezigd voor op- of aanmerking, is een germanisme).

Bedenking is het zwakst en duidt alleen het opzettelijk nadenken over iets aan; beraad is ernstig nadenken vooral met het oog op de gevolgen; overweging is het wikken en wegen van het voor en tegen eener zaak. (Zie bij zich beraden).

Bedenking is minder sterk dan bezwaar; het duidt aan, wat men tegen iets meent te kunnen aanvoeren, zonder dat het nog overwegend gewicht in de schaal legt. Bij bezwaar is dit wel het geval. Dikwijls is bedenking een beleefde term voor een vrij ernstig bezwaar. Aan grief is nog het gevoel eener onaangename aandoening, die reden tot beklag kan geven, verbonden. De bezwaren, (grieven, redenen van beklag), die ik tegen u heb, zijn de volgende. Al de bezwaren (bedenkingen) waren uit de lucht gegrepen. Gij hebt ook altijd bezwaren (gij zijt bijzonder zwaartillend, tobberig van aard). Ik heb tegen uw plan geene overwegende bezwaren, slechts eene kleine bedenking.