Land heeft de ruimste beteekenis; het noemt dat gedeelte der aarde, hetwelk boven het water uitsteekt; in engeren zin in tegenstelling met de stad, dat deel der aardoppervlakte, dat tot het opleveren van natuurproducten geschikt is of geschikt gemaakt kan worden. Veld is een stuk land dat vlak is, en geen, of althans zeer weinig boomen bevat; het kan nog niet ontgonnen zijn en heidegrond wezen, of een grond, waar reeds op de eene of andere wijze voordeel van getrokken wordt: bijv. grasveld, bleekveld, jachtveld, goudvelden. Akker duidt een afgeperkt stuk bouwland aan. In sommige streken is voor akker meer in gebruik het woord kamp.

Land ziet op de staatkundige grenzen der oppervlakte; staat op de maatschappelijke vereeniging der inwoners; rijk noemt men alleen een staat in zooverre de inwoners door een vorst geregeerd worden; gebied in zooverre een geregeld bestuur over eene zekere uitgestrektheid gronds zijn gezag doet gelden.