Iemand die zich op weg, inzonderheid op de vlucht, bevindt, van achteren bereiken. Inhalen geeft dit te kennen zonder meer, het kan zoowel met eene goede als met eene slechte bedoeling geschieden; achterhalen veronderstelt eene bedoeling, die met het voornemen van den achterhaalde in strijd is. Een ruiter, die hem nagezonden werd, kon den bode nog bijtijds inhalen. Al is de leugen nog zoo snel, de waarheid achterhaalt ze wel.

Iets bereiken, wat vooruit gekomen is.

Achterhalen is: door grootere snelheid, dan het vooruitgekomene heeft, dit bereiken, meestal met vijandige bedoeling (letterlijk: iemand van achteren inhalen, om hem te grijpen of vast te houden) : Een dief achterhalen. Inhalen is: door langer loopen, rijden of werken, of wegens de langzaamheid of 't oponthoud van 't vooruitgekomene, dit bereiken: een wandelaar inhalen. Een medeleerling in de klas inhalen.