Met eenige inspanning en moeite, of na eenige bewuste of onbewuste werkzaamheid, in het bezit van iets komen. Bekomen — het hoogd. bekommen — is vooral gewoon met een koopwaar als voorwerp. In de beteekenis van met inspanning in het bezit van iets komen, is het thans vrij wel in onbruik; hoogstens wordt het in de schrijftaal nog eene enkele maal gebezigd. Erlangen komt bijna alleen in hoogeren stijl voor; verkrijgen is sterker dan bekomen; verwerven zegt wederom meer dan verkrijgen. Behalen wordt gezegd van het door groote krachtsinspanning verkrijgen van iets, waardoor men eer verwerft: de overwinning behalen, lauweren behalen, enz. Het wordt niet van het verkrijgen van een bepaald voorwerp gebruikt. Waar zijn deze goederen te bekomen ? Door onvoor zichtigheid een ongeluk bekomen. De vrijheid erlangen. Eer en aanzien verkrijgen. Iemands goedkeuring verwerven.

Weder tot gezondheid komen. Beteren is van een slechten toestand langzaam in een goeden komen. Bekomen, en evenzoo bijkomen, wordt gebezigd van een schrik, eene flauwte, enz. Herstellen ziet op het terug krijgen der verloren krachten, en het weder in den vorigen staat van gezondheid komen. Opkomen is het herstellen uit eene zware ziekte, waar groot gevaar bij was. De beteekenis dezer woorden kan overigens blijken uit den volgenden zin: Sinds hij van zijne laatste flauwte bekomen is, betert de zieke van dag tot dag, zoodat er gegronde hoop bestaat, dat hij er van zal opkomen, ofschoon het nog lang duren kan, eer hij hersteld is. Ik begin nu pas te bekomen van dat schrikken. In de lucht kwamen allen, die flauw gevallen waren, spoedig bij.

Bezitter van iets worden.

Bekomen, behalen en verwerven wijzen aan, dat men moeite doet, om in het bezit te geraken. Behalen geeft dit in sterker mate aan dan bekomen, terwijl verwerven nog grooter moeite (soms ook grooter eer) onderstelt dan behalen. Waar zijn deze waren te bekomen? Hij heeft daarmee veel roem behaald. Hij heeft eindelijk een voordeelige positie verworven. In de uitdrukking straf bekomen, onderstelt men dus, dat de schuldige alles deed, waardoor hij die straf heeft gekregen, al was natuurlijk die straf niet het doel van zijn handelen.

Krijgen en ontvangen geven te kennen, dat men ook zonder zijn toedoen of inspanning in het bezit van iets komt. De boomen krijgen bladeren; hij ontving een berisping. Ontvangen onderstelt, dat hetgeen men ontvangt, door iemand gegeven is en door ons (actief) wordt aangenomen: Ik heb het geld ontvangen. Bij krijgen daarentegen behoeft men niet altijd aan geven te denken, men kan hierbij ook meer passief zijn. Hij heeft de koorts gekregen. Uit de vergelijking der vier woorden volgt, dat krijgen het aangeduide begrip (bezitter van iets worden) op de meest algemeene wijze (d.i. zonder eenige nadere bepaling) aanduidt: het komt dan ook het meest in de dagelijksche spreektaal voor.