inwilligen

als woordenboektrefwoord:

inwilligen:
(ingewilligd), toestemming geven.

als trefwoord met bijbehorende synoniemen:

inwilligen (ww) :
goedkeuren, honoreren, involgen, toekennen, toestaan, toestemmen, vergunnen

als synoniem van een ander trefwoord:

vervullen (ww) :
betrachten, bevredigen, bewerkstelligen, doen, inlossen, inwilligen, nakomen, presteren, realiseren, uitvoeren, verhoren, verwerkelijken, verwezenlijken, volbrengen, voldoen, voldoen aan, voleinden, volvoeren, waarmaken
toestaan (ww) :
approberen, autoriseren, dulden, fiatteren, gedogen, goedkeuren, instemmen, inwilligen, laten, permitteren, toelaten, tolereren, velen, vergunnen, veroorloven
billijken (ww) :
aanmoedigen, aannemen, bekrachtigen, goedkeuren, goedvinden, in orde bevinden, inwilligen, rechtvaardigen, steunen, toestaan, toestemmen, voelen voor
goedkeuren (ww) :
accepteren, accorderen, akkoord gaan, bekrachtigen, bewilligen, inwilligen, onderschrijven, paraferen, toelaten, valideren
toestemmen (ww) :
accorderen, fiatteren, goedkeuren, instemmen, inwilligen, permitteren, toelaten, vergunnen
tegemoetkomen (ww) :
bijdragen, bijspringen, bijstaan, inwilligen, tegemoet komen, verhelpen, verlichten
accepteren (ww) :
aannemen, aanvaarden, erkennen, inwilligen, omarmen
toegeven (ww) :
inwilligen, toestaan, toestemmen, vergunnen
honoreren (ww) :
erkennen, inwilligen

woordverbanden van ‘inwilligen’ grafisch weergegeven

in Charivarius' Een Ander Woord (1945):

in het Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908):

Te kennen geven, dat men zich tegen eene daad niet verzet. Toestaan, veroorloven en vergunnen zeggen niets anders, dan dat men aan het volbrengen van iets geen hinderpalen in den weg stelt. Gij hebt mij in uwe macht, als gij er dus op blijft aandringen, dan zal ik wel genoodzaakt zijn u die vergunning te verleenen. Toestemmen, bewilligen en inwilligen onderstellen eene uitdrukkelijke goedkeuring. (Zie toestemmen). Bij inwilligen is de toestemming meer afgedwongen, bij bewilligen meer vrijwillig. Voor ditmaal zal ik uw verzoek nog eens inwilligen. Mozes bewilligde bij den man te wonen.

in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 1, blz. 352:

in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 3, blz. 355:

willigen, bewilligen, inwilligen

woorden met een verwante vorm:

zelfstandig naamwoord

bij andere sites:

synoniemen-sites:
algemene woordenboeken:
oorsprong:
zinsverband en voorbeeldzinnen:
vertalen:
naar het
overige:

debug info: 0.0035 c