Het laatste gedeelte eener zaak of handeling. Einde is het allerlaatste gedeelte van iets in het algemeen, slot het einde van een afgewerkt geheel. Men zegt dus het slot van een brief, maar het einde van een bladzijde. Van een boek gebruikt men zoowel einde als slot. Eigenlijk eindigt het boek op de laatste bladzijde, en vormt de laatste volzin het slot. Besluit is de daad van besluiten, van eindigen. Men kan dus wel van het besluit eener redevoering spreken, omdat men zich den spreker als het ware nog sprekend voorstelt. Tot besluit maakte de spreker door eenige proeven het gesprokene voor iedereen duidelijk. Afloop is wel synoniem met einde, doch minder met de beide andere woorden. Het wordt gebruikt voor het einde eener handeling, of van hetgeen als zoodanig gedacht wordt. De afloop van het proces, van eene ziekte, enz. Na afloop der vergadering, van de voorstelling. In dergelijke uitdrukkingen is het gebruikelijker dan einde; altijd echter na het einde en niet na den afloop der preek.

De wil om iets ten uitvoer te brengen. Men kan den wil om iets te doen, beschouwen in betrekking tot de drijfveeren, die hem deden ontstaan, en in betrekking tot hetgeen het voorwerp van het willen is. In het eerste geval spreekt men van een besluit, in het laatste geval van een voornemen; voor voornemen gebruikt men ook plan, waaraan echter meer het denkbeeld van ontwerp der uitvoering verbonden is.

De van overheidswege gegeven geboden. Eene wet is een voorschrift of een samenstel van voorschriften, waarbij door het opperste staatsgezag, de wetgevende macht, bepaalde gedragsregelen ter zake van een of ander onderwerp, worden voorgeschreven, welke voor het geheele rijk geldig zijn. Het samenstel van wetten in een staat noemt men het recht van den staat. Besluit noemt men eene bepaling of maatregel van bestuur, die door den koning, na advies van den Raad van State, of door een ander daartoe gerechtigd college b.v. Gedeputeerde Staten, Gemeenteraad, wordt genomen. Eene verordening is een voorschrift uitgaande van Provinciale Staten of van den Gemeenteraad, geldende voor zoo ver zich de macht van dit college uitstrekt. Aan wet zijn ook buiten dit begrip vallende beteekenissen eigen. In sommige gevallen wordt het gelijk gesteld met gebod, z. a. goddelijke en menschelijke wetten, hoewel men overigens meest alleen spreekt van Gods geboden; verder natuurwetten, taalwetten, enz. welke geen geboden zijn, maar alleen de regels aangeven, waaraan de natuur, de taal enz. onder bepaalde omstandigheden en ten opzichte van een of ander onderwerp gehoorzamen.